HZ ronde 6: Een tegenvaller
Op naar de kraker
Woensdag 6 augustus
Het toernooi is alweer over de helft en aangezien dit mijn tweede van drie toernooien is, is mijn schaakzomer ook over de helft. Nu kan ik niet zeggen dat ik zo fris als een hoentje ben, maar van grote vermoeidheid is ook geen sprake. Misschien heeft mijn overwinning van gisteren er iets mee te maken. Gisteren was ik zo in mijn nopjes met mijn overwinning dat ik helemaal vergat te vertellen dat ik tijdens de analyse iets meemaakte wat mijn toernooi nu al geslaagd maakt. Terwijl Sven en ik aan het analyseren waren, zei mijn buurman opeens: ‘He, ik zit hier gewoon naast Koen Leenhouts!’
Omdat ik het verslag over de vijfde ronde al ‘s avonds af had, hoef ik niet vroeg op te staan om te schrijven. Even uitslapen dus, fijn! Als ik opgestaan ben, zie ik wel iets anders wat me nerveus maakt. In mijn schrijfsels zitten de nodige taalfouten! Zowel Govert als voorzitter Marnix wijzen me op een grammaticale misstap en als leerkracht Nederlands hoop ik nu vooral dat de directeur deze blog niet leest.
In de ochtend maken we weer een fietstochtje en dit keer maken we een rondje rond IJzendijke. We vertrekken in westelijke richting en het eerste plaatsnaambord dat we tegenkomen is dat van Turkeye.
Plaatsnaamborden in de gemeente Sluis hebben het zwaar, want ze worden het vaakst gestolen van heel Nederland. In de gemeente staat Turkeye op de derde plaats na Boerenhol en Nummer Eén. Als we even verder rijden, stuiten we op een antieker voertuig. Voor hen (!) die denken dat we ons in Zeeuws-Vlaanderen nog geregeld met paard-en-wagen verplaatsen, moet ik benadrukken dat het ook hier een rariteit is. Een jaar of 35 geleden was dat ook al zo. Toen reden we met het gezin naar onze oma in België en bij het passeren van een man op een paard riep de jonge Koen toen vrolijk uit: ‘Een ridder!’ Ik vraag deze mannen netjes of ik een foto van ze mag maken en als het gelukt is, vraagt de linker: ‘Bluvn we toch plakkn?’
Na drie kwartier komen we weer thuis en dan kan de voorbereiding beginnen. Ik speel vandaag tegen de Duitser Manuel Weller en hij heeft een rating van 2246. In de database vind ik weinig partijen van hem. Dat is niet zo erg, want mijn Chessbase 17 vertoont de laatste dagen ernstige kuren. Nu is Chessbase al niet het meest stabiele programma, maar deze week is het bar en boos. Uit de partijen die ik van Weller vind, trek ik de conclusie dat hij geen openingsspecialist en veel varieert om zijn tegenstanders te verrassen. Zelf heb ik ook lang zo’n periode gehad en ik weet dat het gevaar van deze aanpak is dat je jezelf vaak verrast.
Na de voorbereiding kook ik. Vandaag staat het ‘Eenpansgerecht Griekse stijl’ van de Plus op het menu. Ik kan het de lezer aanraden, maar het valt te overwegen om niet alle kruiden uit het zakje toe te voegen. We eten rond 16.30 uur en rond 17.25 uur vertrekken we. Normaal arriveer ik niet ver voor het begin van de ronde, maar vandaag willen we rond 18.10 uur al in de speelzaal zijn. Miriam en Max gaan mee en dan is het leuk om samen al een rondje door de speelzaal te kunnen doen. Max is immers nog een beetje jong om zich al te realiseren dat hij tijdens de ronde stil moet zijn.
Als we in de auto zitten, doe ik het stekkertje in mijn telefoon en opeens geeft Waze aan dat we pas om 18.35 uur, 5 minuten na de start, in Vlissingen zullen zijn. Blijkbaar is er een grote file voor de Westerscheldetunnel. We overwegen nog even om naar Breskens te rijden om daar de boot te nemen, maar uiteindelijk kiezen we er toch voor om erop te vertrouwen dat de vertraging niet verder zal toenemen. In de auto is het vervolgens nerveus kijken naar het schermpje. We komen weinig meters vooruit en de verwachte aankomsttijd verandert steeds in ons nadeel.
De aanleg van de tunnel onder de Westerschelde werd in Zeeuws-Vlaanderen niet door iedereen positief ontvangen. ‘Een cadeau waar we nooit om hebben gevraagd’, zeiden sommigen. Zelf ben ik wel blij dat de tunnel er is. Vroeger gebeurde het heel af en toe dat een schaakwedstrijd werd afgelast, als het zo mistig was, dat de veerboot niet voer. En ik herinner me ook nog dat ik met de eerste boot om 6.20 uur op zondag naar de jeugdtraining in Utrecht ging. Die training begon daar om 10.00 uur en als alles mee zat, was ik er om 10.30 uur. Andere tijden. Vanaf 30 december 2024 is de tunnel voor personenauto’s tolvrij. Het is steeds mijn doel om met een zekere mate van mildheid te schrijven, maar als het gaat over de behandeling van ons deel van Nederland moet ik dit voornemen even laten varen. Meer dan 20 jaar moesten de Zeeuws-Vlamingen tol betalen om naar de rest van Nederland te kunnen reizen, terwijl er voor hen geen andere route was en er verder in Nederland nagenoeg geen tolwegen zijn. Schandalig. Men kan niet met droge ogen beweren dat Den Haag oog heeft voor de regio. Alhoewel, misschien krijgen we binnenkort twee kerncentrales cadeau.
Ondertussen stonden we nog steeds in de file, maar eindelijk kwam er een beetje beweging in de massa auto’s. Ik weet nog steeds niet wat er nu aan de hand was, want nergens was een spoor van een ongeluk of van werkzaamheden te zien. Om 18.38 kwamen we in Vlissingen aan en dat betekende dat ik met een kleine tien minuten minder aan de partij moest beginnen. Dat vond ik niet zo erg, maar ik vond het wel jammer dat ik niet nog even met Max aan het bord kon zitten en een rondje door de zaal kon maken, want we hadden er allebei erg naar uitgekeken. Een tegenvaller dus. Ik ging nu maar snel achter het bord zitten. Max kwam nog even bij het bord kijken en riep enthousiast ‘zes!’ toen hij het bordnummer herkende. Daarna bleven ze nog even in de bar om daarna met de boot terug naar huis te gaan.
Mijn Duitse tegenstander verraste me met een scherpe variant van het Nimzo-Indisch. Het is een van die varianten waarin zwart verschillende opties heeft en wit dan steeds op een andere manier moet reageren, maar ik vergeet steeds welke reactie waar bij hoort. Laten we eens kijken naar de partij:
Koen Leenhouts (2476) - Manuel Weller (2246)
1. d4 Nf6 2. c4 e6 3. Nc3 Bb4 4. f3 d5 5. a3 Bxc3+ 6. bxc3 c5 7. cxd5 Nxd5 8. dxc5 Qa5 9. e4 Ne7
Zwart heeft net Ne7 gespeeld, maar hij kon ook kiezen voor Nf6 en Nc7. Omdat mijn geheugen me hier in de steek liet, moest ik al lang nadenken. Daar werd ik een klein beetje zenuwachtig van, want ik was de partij immers al gestart met 10 minuutjes minder. Gelukkig koos ik een logisch plan en was de zetvolgorde die ik koos niet dramatisch.
10. Qb3 Nec6 11. Be3 e5
Zijn laatste zet leek me een positionele fout en mijn inschatting dat hij vooral zichzelf zou kunnen verrassen werd waarheid. Na de partij vertelde hij dat hij de variant vijftien jaar geleden eens bekeken had en dit motief zich herinnerde. Dat vond ik best knap, want ik herinner me nauwelijks welke variant ik een half jaar geleden bekeken heb. In ieder geval krijg ik nu de kans mijn probleemloper met tempo te ontwikkelen en daarna krijgt die loper zelfs een fraaie post op d5.
12. Bc4 Qc7 13. Bd5 Na5 14. Qa2 O-O 15. Ne2 Na6 16. O-O Nxc5
Zwart heeft dan wel zijn pion terugveroverd, maar daar is alles mee gezegd. Wit heeft het loperpaar en is beter ontwikkeld. Over mijn volgende zet was ik erg tevreden. Ik kies ervoor de koe bij de horens te vatten om direct op de zwarte koning af te stormen.
17. f4! Be6 18. fxe5 Rae8 19. Nf4 b6 20. Bd4 Qe7 21. Rf3 Bxd5 22. exd5 Ncb3 23. Raf1 Nxd4 24. cxd4 b5
Hier wilde ik graag d6 doen, maar ik vond het een tikje vervelend dat zwarts paard dan weer terug in het spel komt. Tsja, als je dit soort afwegingen moeten maken, kunnen we enkel van een luxeprobleem spreken. Haast alles wint voor wit.
25. d6 Qd7 26. Rg3 Qf5 27. Nd5 Qe6 28. Rf6 Qc8 29. Ne7+ Rxe7 30. dxe7 1-0
Zo won ik dus vrij overtuigend. Mijn tegenstander legde me weliswaar geen strobreed in de weg, maar toch zat er een zekere vastberadenheid in mijn spel. Net voordat ik naar huis ging, keek ik bij de partij op bord 1 tussen mijn favoriet Arthur de Winter en toernooifavoriet Pavel Eljanov en ik begreep niet goed wat daar gebeurde.
De Winter - Eljanov
Wit is aan zet en Rdd7 lijkt een gegarandeerde remise. Ik weet niet goed of Arthur misschien dacht dat zwart met Kg7 nog aan de schaakjes kon ontsnappen of dat hij heel misschien zelfs winstplannen had, maar zijn zet 26. Rb3 is niet praktisch. Na 26. Rdd7 was het direct remise geweest, want na 26…Kg7 27. Rxf7+ Kg6 28. Ke2 heeft wit zelfs een mataanval. Eljanov had dus 26…a2 moeten doen, waarna wit eeuwig schaak geeft. In de partij verloor Arthur de draad en de partij.
In de auto bedacht ik door alle resultaten aan de topborden waarschijnlijk gepaard zou worden aan Eljanov op het topbord. Om mezelf moed in te praten voor de krachtmeting met deze topper toon ik drie voorbeeldjes waarin het ook lukte:
Eljanov - Leenhouts, 2023
Akkoord, bovenstaande partij was maar een vluggertje op internet tijdens de Titled Tuesday, maar toch. In dit potje speelde ik 29…Qe2 en die dubbele aanval leverde me een stuk en de partij op. Na dit soort resultaten hoop ik vooral niet beschuldigd te worden van cheaten. Mijn angst was het grootst toen ik werd ingedeeld tegen Vladimir Kramnik. Nooit zo blij geweest met verlies! Morgen hoop ik echter op zo eentje als hierboven.
Leenhouts - Iturrizaga, 2017
Deze partij tegen Iturrizaga werd wel gespeeld met klassiek tempo. Mijn tegenstander had op dit moment een rating van 2664. Geen kattenpis dus. Ik heb op de vorige zet met de loper een paard op g4 gepakt en hij pakte terug. Nu kon ik thematisch doorstoten met 15. e5!
Even later stond het zo:Zo’n stelling krijg je niet iedere dag tegen iemand met 2650+. Eduardo probeerde nog het een en ander, maar dit gaf ik natuurlijk niet meer uit handen.
Leenhouts - Van Wely, 2018
Hier was ik met wit aan zet tegen Loek van Wely in het Nederlands Kampioenschap van 2018. Na de partij vertelde iedereen tegen me dat ik geforceerd mat in 9 had met 21. Ra8+. Niet zo makkelijk en ik had de zet geen moment overwogen. Gelukkig wist ik niet wat ik gemist had en even later stond het zo:
Veel wint voor wit en ik koos de eenvoudigste weg met 26. Qa4 Kc8 27. Rxb7 en spoedig 1-0.
Voor mij is het nu bedtijd. Morgen wacht een kraker op bord 1 en dan ook nog met de zwarte stukken. Ik begin de dag met mijn wekelijkse trainingsuurtje met coach Wojciech. Hij nam al een voorschot op de training door te mailen: ‘Fortune seems to be on your side, again’.
Tot morgen!














Thematisch is vandaag het Groningse plaatsnaambordje ‘Pasop’!
Het plaatsnaambord van Doodstil (Gro) is er ook wel eentje om mee te nemen en voor de deur van de schaakzaal te hangen.
Weer met plezier je verslag gelezen, Koen. Geniet vanavond!