Toernooidagboek Menorca (6)

Met de tong op de schoenen naar de finish

Zaterdag 26 april

Vandaag zijn het weer twee partijen. Zo tegen het einde van het toernooi slaat de vermoeidheid toe en ratingverschillen zeggen dan niet meer zo veel. Ondanks dat ik nog niet heb kunnen schitteren, ben ik optimistisch, want bij het ontbijt ben ik weer mezelf. Bij het snijden van een stukje kiwi, schiet de kiwi weg en belandt op mijn nette, beige broek. ‘Dat zijn rotplekken’, zouden mijn moeder en vriendin gezegd hebben als ze erbij geweest waren.

Ik speel de eerste partij van de dag met wit tegen Antonios Kalogridis uit Griekenland. Hij is 18 jaar en heeft een rating van 2381. In de voorbereiding zie ik dat hij zich altijd bedient van de Grünfeld. Die opening speelde ik zelf ook lang, totdat ik me bedacht dat het voor zwart bijzonder onpraktisch is. Er zijn zo veel varianten die je moet houden en wit heeft zo veel keuze uit kleine, onschuldige poginkjes dat het haast onbegonnen werk lijkt om dit als amateur allemaal bij te houden. Ik ga Antonios verrassen met zo’n onschuldig, maar toch venijnig zijvariantje dat ik ook nog nooit eerder speelde.

Antonios blijkt echter een type dat zijn openingen echt goed kent. Als ik na 16 zetten uit boek ben, blitzt hij er nog een paar extra zetten uit. Zo krijg ik dan ook een stevige achterstand op de klok. Ondanks die achterstand speel ik zorgvuldig en ik lijk de overhand te krijgen, maar hij blijft zich bijzonder sterk verdedigen. Dan komt dit moment:

Leenhouts - Kalogridis

Wit staat een pionnetje voor, maar zwart heeft het loperpaar en zijn stukken staan actiever. Me van geen kwaad bewust wikkelde ik af naar een eindspel met 31. Pcb5 Txc1+ 32. Lxc1 Dc5 33. Dd8+ Lf8 34. Dc7

In mijn berekeningen had ik wel gezien dat zwart nu 34… Pc6! had, maar ik had tijdens het rekenen op zet 31 uitgedokterd dat ik dan op ingenieuze wijze zwarts paard in kon sluiten: 35. Ld2 Pxd4 36. Dxc5 Pe2+! 37. Kf1 Lxc5

en hier was dus mijn plan om 38. a4 te spelen. 38. Kxe2 faalt immers op de penning met 38…La6. Wat is toen echter miste, is dat simpel 38…bxa3 39. bxa3 Ld5! het stuk behoudt. Uit frustratie speelde ik nog even verder, maar dat had ik me net zo goed kunnen besparen. Een zure nederlaag, zonder meer. Dat mijn tegenstander een prima partij speelde, kon niet verhinderen dat ik nu voor het eerst toch echt chagrijnig was na een partij.

Mijn chagrijn verdwijnt niet op het moment dat ik de indeling zie voor de achtste ronde. Ik speel met zwart tegen Supratit Banerjee. Hij is geboren in het jaar 2014, is dus 10 of 11, en heeft een rating van 2287. Het zou niet netjes zijn om hier neer te schrijven wat ik uitriep toen ik deze indeling zag, zeker niet op de dag van de uitvaart van de paus. Ik denk wel nog even terug aan hoe trots ik me voelde toen ik ergens rond mijn veertiende jaar de kaap van de 1900 overschreed en met terugwerkende kracht, zo’n 25 jaar na dato, voel ik me een beetje een onnozelaar. Ik spreek mezelf echter moed in neem me voor gewoon te gaan schaken en niet meer te denken aan de leeftijd van mijn tegenstander.

Bij het bord aangekomen, blijkt dat moeilijker te zijn dan verwacht, omdat Suprapit een mooie Pokémontrui draagt en een broodtrommeltje heeft van Spiderman. In de opening maakt hij echter al snel een foutje en ik krijg een vorstelijke stelling:

Banerjee - Leenhouts

De jongeling is me naar de keel gevlogen, maar een tijdje terug had ik dit soort plannen redelijk goed bekeken en ik wist hoe zwart hier van kon profiteren: 11…Dh4! want dameruil is in zwarts voordeel. Zijn pionnenstructuur is solide en hij kan proberen te profiteren van (toekomstige) zwaktes bij wit op e5 en c2. 12. Dxh4 Pxh4 13. Pe4 Le7 14. Lf4 f5 15. exf6 e.p. gxf6 16. f3

Volgens de groepjesregel van Euwe zou wit de betere pionnenstructuur hebben, maar niets is minder waar. Zwart heeft sterke centrumpionnen die hij op termijn op kan spelen en bovendien is de witte koning een beetje zwak. Ik ging goed verder met 16… Tg8 17. Lg3 f5 18. Pd2 h5! het is belangrijk om de h-pion in het spel te betrekken en de pion op f5 lekker te laten staan. Die neemt heel wat velden weg van wit. Mijn tegenstander ging nu al aan de noodrem hangen, gezien zijn stelling terecht, maar het biedt hem geen soelaas: 19. a4 bxa4 20. Pc4

En hier heeft zwart veel goede zetten, maar ik koos de eenvoudigste weg naar winnend voordeel door 20…Pxf3+ te spelen, 21. gxf3 h4 22. Pe5 Ld5 en zwart staat zowel in materieel als strategisch opzicht superieur. De technische fase speelde ik vervolgens vrij goed uit, hoewel de zetten altijd net iets vlotter uit je vingers glippen als je wel in vorm bent. In ieder geval won ik en dat was best een opluchting.

Ivanchuk staat voor aanvang van de laatste ronde nog steeds alleen aan kop. Morgen zal hij wellicht tegen een jonge, sterke Indiër spelen met zwart en ik hoop dat hij zijn zenuwen de baas kan. Wat zou het mooi en verdiend zijn als hij de toernooizege pakt!

Inmiddels valt de avond over Menorca, en ook over het toernooi. Morgenochtend is de laatste ronde al om 9.30 uur en het wordt een drukke dag. Uitchecken, spelen en reizen. Mijn vliegtuig, terug naar de verderfelijke luchthaven van Charleroi, vertrekt om 20.20 uur waar ik dan rond 22.30 aankom. Dan rijd ik, hopelijk zonder kleerscheuren, terug naar IJzendijke waar ik dan ergens in de nacht arriveer. Ik zou graag morgen nog eens afsluiten met een goede witpartij, maar ik weet ondertussen dat alles mogelijk is hier op Menorca.

Ik wens overigens iedereen, zeker zij die het nog nodig hebben, veel succes in de laatste ronde van de Interclubs. Hopelijk vergaat het jullie beter dan mij hier. Niettemin, tot morgen!